باسمه تعالی

فراتیکن یا فریدن امروزی از مهمترین ایالات ایران باستان بوده است که شامل بخشهای «گی»و«گی آن»یا سپاهان (اصفهان)ساتراپ اکباتنا (همدان)ورگا(ری)ووانشان (خوزستان وایلام)گسترده بوده است.در دوره حضور مسلمانان وخلفادچار دگرگونی کامل شده وگاهی زیر سلطه آل زیار،دیلمیان ،سلجوقیان وترکان دست به دست گردید و در سال 621 هجری قمری توسط مغولان لگد کوب شد وبقایای مناطق مسکونی آن از جمله منطقه بوئین میاندشت در سال 784 هجری قمری در اثر زلزله شدید وپیامد آن (حمله ملخ وقحطی)،جمعیت وبافت اجتماعی آن به شدت مورد تهدید قرار گرفت. بیشتر زمینهای این منطقه با طلوع حکومت «لر بزرگ»تخریب گردید وصفویان در دوره شاه عباس اول املاک آن را به صورت خالصه در اختیار گرفتند وبا کوچانیدن گرجیان از گرجستان به این منطقه در سال1034 هجری قمری اهداف متعددی را دنبال نمودند و به این ناحیه شکل جدیدی بخشیده که در حال حاضر تا حدی نمای آن حفظ وبر جای مانده است. با ظهور مشروطه بسیاری از گرجیان در       نوگرایی وتجدد خواهی سهیم گردیده ودر دوره پهلوی اولین ادارات دولتی در این بخش به وجود آمده ودر دوره انقلاب اسلامی پیشرفت وتحولات شگرفی در منطقه به وقوع پیوست. مردم این منطقه شهدای گرانقدر وفراوانی را تقدیم انقلاب اسلامی نموده وهمواره از آرمانهای امام خمینی (ره)ونظام مقدس جمهوری اسلامی حفظ وحراست مینماید.

موقعیت جغرافیایی منطقه

منطقه بوئین میاندشت در غرب استان اصفهان ودر فاصله 175 کیلو متری مرکز استان ،ْبخش غربی شهرستان فریدن و در کنار سلسله جبال زاگرس مرکزی واقع شده است . منطقه مساحتی حدود 1020 کیلو متر مربع وبا ارتفاع 2435متر از سطح دریا دومین منطقه مرتفع کشور محسوب می شود .البته با قرار گرفتن مدارس شهر منطقه در ارتفاع بیش از 2500 متری و وجود یکی از روستا (روستای احمد آباد ) در   ارتفاع 2725متری از سطح دریا می توان این منطقه را از مرتفع ترین نقاط کشور نام برد. این بخش با طول شرقی 3/6/50 و عرض شمالی 2/7/33 ، از شمال به شهرستان های خوانسارو گلپایگان -  از جنوب به شهرستان های فریدون شهر ( از استان اصفهان ) و الیگودرز( از استان لرستان ) - از شرق به شهرستان های فریدون شهر و مرکز شهرستان فریدن (داران) -  از غرب به شهرستان الیگودرز (استان لرستان) محدود می شود . منطقه دارای دو شهر به نامهای بوئین میاندشت  وافوس  و پنج  دهستان به نام های دهستان گرجی ، ییلاق ، سرد سیر ،    کرچمبو شمالی  و کرچمبوجنوبی  می باشد .

ویژگیهای طبیعی واقلیمی منطقه :

منطقه بوئین میاندشت به لحاظ کوهستانی بودن ونوع بافت زمین (شنی ،آهکی ورسی) ونیز مقدار ریزش جوی خوب دارای چشمه سارهای بسیار زیبا وچشم اندازهای طبیعی بدیع  و دل نواز می باشد. میزان بارندگی در این بخش کوهستانی که بیشتر به شکل برف می باشد به صورت میانگین در سال 740 میلیمتر بوده ودر سالهای اخیربه حدود 230 میلیمتر تقلیل یافته است .اقلیم آن آب وهوای سرد ومرطوب کوهستانی است که حداقل وحداکثر دمای آن در زمستان 27- تا 3 درجه سانتی گراد ودر تابستان بین 8 تا 25 درجه سانتی گراد می باشد. رودهای کوچک وفصلی این منطقه سر چشمه های اصلی رودهای زاینده رود وگلپایگان وجزء حوضه آب ریز رودهای مذکور می باشد

ویژگی های اقتصادی و اجتماعی منطقه :

عمده ترین منبع اقتصادی و درآمد مردم این منطقه از راه کشاورزی ، دامداری ، قالی بافی ، صنایع کوچک اولیه و خدمات اداری می باشد . تعدادی کار خانه سنگبری و لاشه بری  و نیز مرغ داری در شهر فعالیت دارند که در ارکان اقتصادی مردم دخیل و سهیم می باشند .

100%  مناطق شهری و روستایی از امکانات برق برخوردارند همچنین 100% مناطق شهری و 91% مناطق روستایی از آب آشامید نی سالم  و انشعاب آب بهره مند هستند . مراکز شهری ( بوئین میاندشت ، ششجوان و افوس ) و نیز تعداد 9 روستا از امکانات گاز شهری و سراسری استفاده می کنند و سایر روستاها ( 26 روستا ) فاقد انشعاب گاز سراسری  می باشند .

ویژگیهای انسانی و نژادی منطقه :

مردم این منطقه از نژاد فارس ، گرج  ، ترک ، لر و ارامنه می باشند و هر یک به زبان خاص خود تکلم می کنند . طبق آخرین سر شماری کشور در سال 1385جمعیت این بخش بیش از 29000 نفر اند  که حدود 99% آنها دارای مذهب شیعه و بقیه مسیحی هستند. این منطقه دارای دو شهر بوئین میاندشت (مرکز بخش ) و افوس می باشد . از 44 روستای منطقه 9 روستا پس از پیروزی انقلاب اسلامی به دلایل گوناگون به طور کل خالی از سکنه شده است . در حال حاضر مهاجرت از منطقه به ویژه از روستاها به  علل مختلف از جمله خشکسالی و عدم اشتغال ،عدم امکانات کافی بویژه امکانات مربوط به ادامه تحصیل دانش آموزان و...به مراکز استان و شهر های بزرگ روند رشدی به خود گرفته است . که این امر باعث متوقف شدن رشد جمعیتی ودر نتیجه کاهش جمعیت دانش آموزی منطقه گردیده است .

وضعیت آموزشی و توزیع جمعیت دانش آموزی منطقه :

اداره آموزش و پرورش منطقه بوئین میاندشت تا سال 1366یکی از نمایند گی های آموزش و پرورش شهرستان فریدن بود که در سال 1366 با جمعیت دانش آموزی 10522نفر و 574 نفر نیروی انسانی از منطقه فریدن جدا و مستقل شد. این اداره همواره بر این باور بوده است که بتواند آخرین دستاوردهای تعلیم و تربیت  وسیاست گذاری های آموزشی و تربیتی مناسب ، دانش آموزان و نوباوگان منطقه را با پیشرفت های علمی و فرهنگی آشنا سازد و راه اصلاح و توسعه را در این بخش محروم تسهیل نماید . لذا با تشکیل جلسات متعدد شورای آموزش وپرورش ، شورای معاونین ، کمیته های  مختلف کاری برنامه ریزی  و آموزشی ، گروه  های آموزشی و شورای مدیران و دبیران و همچنین تجهیز آزمایشگاه ها و کارگاه ها سعی شده است  به استراتژی تمرکز زدایی  و مدرسه محوری هر چه بهتر جامه عمل بپوشاند . این اداره تلاش نموده از طریق آموزش های مستمر مدیران و معلمان ،  تازه ترین اطلاعات اداری و آموزشی مورد نیاز آنان را در راستای اهداف آموزش و پرورش کشور تامین نماید به طوری که با ایجاد این بستر در سالهای اخیر روند رو به رشد را از نظر آموزشی و تربیتی در پی داشته است .